Poniższy tekst został opublikowany w Czasie Fantastyki, nr 01/2014.
„Babcock ze swoim spłaszczonym, czerwonym i świecącym nosem, z ropą w kącikach oczu i resztkami jedzenia między zębami. Żona Sama z malinową papką na wargach. Twarz ociekająca łzami, kapka pod nosem. I ten cholerny pies z błyszczącym nosem i mokrymi ślepiami…”
Maski, Damon Knight, tłum. Lech Jęczmyk.
Hugo de Garis ma za sobą bogatą karierę zawodową. Urodzony w Australii w 1947 r., studiował matematykę stosowaną i fizykę teoretyczną na uniwersytecie w Melbourne. W latach 1972–1976 uczył matematyki jako asystent w Cambridge. Dziesięć lat pracował przy projektach informatycznych w Holandii, Belgii i Australii. Wreszcie przyjął posadę pracownika badawczego na uniwersytecie w Leuven w Belgii, gdzie zajmował się sztuczną inteligencją, maszynami uczącymi się i systemami doradczymi. W 1992 r. obronił rozprawę doktorską o tytule Genetic Programming: GenNets, Artificial Nervous Systems, Artificial Embryos (Programowanie genetyczne: Gen-Nety, sztuczne układy nerwowe i sztuczne zarodki). W tym samym roku wygrał konkurs Komisji Europejskiej na dwuletni staż podoktorski w Japonii, który odbył w mieście Tsukuba, w Laboratorium Elektrotechnicznym.
