Cywilizacja trumien i cywilizacja popiołów

Reytanie. Upadku Polski Rymkiewicz stwierdza, że spisy cmentarne, zawsze dla badacza przeszłości ciekawe i ważne, dla niego były zawsze najciekawsze. „[…] kto gdzie leży, w jakim towarzystwie i pod jakim drzewem, w jakim kąciku, kto tam z kim rozmawia”.

Cała ta trumienna cywilizacja, powiada, odchodzi jednak do przeszłości, stopniowo zastępowana cywilizacją popiołów: „Ten teren niebawem zaniknie, bo nie będzie grobów i nasza cywilizacja grobów – choć może lepsza byłaby nazwa: cywilizacja trumien; albo: cywilizacja zwłok – tak zatem nasza cywilizacja trumien-grobów-zwłok niebawem się skończy – zostanie zastąpiona przez cywilizację rozsypanych popiołów. Umarli znikną – w ogóle ich nie będzie – nie będzie ani jednego umarłego – i o to właśnie chodzi cywilizacji, która chce być cywilizacją popiołów, ponieważ nie chce być tym, czym była przez wieki – cywilizacją trumien-grobów-zwłok”.

 

cmentarz

Czytaj dalej Cywilizacja trumien i cywilizacja popiołów

Bankier, cesarz, król, książę, astronom

Gabriel Maciejewski to bloger i pisarz z pazurem. Najpierw poznałem go właśnie jako blogera. Dzięki smartfonowi blogi mogę czytywać i na przystanku, gdy jest za mało światła, żeby czytać książkę, i stojąc w kolejce do kasy w markecie. Bardzo to poręczne i nieco uzależniające. Wszyscy już to od dawna wiemy, internet zmienia nasze przyzwyczajenia czytelnicze, rodzi nowe sposoby pisania i czytania. Łapię się czasem na tym, że pod artykułem czy felietonem papierowym szukam odruchowo listy komentarzy czytelników. Właśnie w dyskusji pod jednym z wpisów Coryllusa (to jest blogerski pseudonim Maciejewskiego) znalazłem coś, co mnie nieco zaskoczyło. Poszło o rzeczywiste tożsamości piszących (True Names), i Coryllus, molestowany o to, z charakterystyczną dla siebie uroczą dezynwolturą oświadczył, że nazywa się Janusz Cyran. Czytaj dalej Bankier, cesarz, król, książę, astronom

Tajemnica według Rymkiewicza

Jaka jest najgłębsza, najpierwotniejsza, najbardziej elementarna, nieodłączna cecha naszego istnienia? Tajemnica. Ponieważ jest właśnie taka, to w życiu codziennym nigdy o niej nie mówimy, staramy się o niej nie myśleć, nie brać pod uwagę. Jak człowiek, który idąc po cienkim lodzie próbuje nie myśleć o głębinie, która jest pod spodem. O tajemnicy mogą skowyczeć szaleńcy, oblekać ją w szaty wiary kapłani, a w zgrabne słówka poeci, snuć o niej niejasne dywagacje filozofowie. A właściwie jedyną rozsądną postawą, jaką powinniśmy wobec niej przyjmować, jest świadome jej istnienia, akceptujące milczenie. Czytaj dalej Tajemnica według Rymkiewicza

Zabawy z rtęcią

W Samuelu Zborowskim Rymkiewicz opisuje przygodę, która spotkała Mikołaja Radziwiłła Czarnego, wojewodę wileńskiego i kanclerza wielkiego litewskiego. Wiadomości te zaczerpnął Rymkiewicz z relacji nuncjusza papieskiego w Polsce, kardynała Commendone, żywo zainteresowanego losem wojewody, gdyż ten, heretyk i kalwin, jeden z potężnych i wpływowych dostojników wrogich katolicyzmowi, mógł zaważyć na tym, czy powstanie w Rzeczpospolitej niezależny od Rzymu kościół narodowy. Czytaj dalej Zabawy z rtęcią